CO SIĘ ODWLECZE, TO NIE UCIECZE !

MOJA RADOŚĆ WYCHODZI MI....SIEDZENIEM :)
Yes, Yes ! Mam...kupiłam i cieszę się jak dziecko! Od dawna się przymierzałam i odkładałam zakup...a to za tydzień, a to na następny miesiąc...a to za rok. Wreszcie się zmobilizowałam i w jednej minucie namówiłam syna, żeby pojechał ze mną...jako doradca a potem sprowadził zakup do domu. Minę miałam tajemniczą a dziecko wielce zdziwione, bo nie chciałam jechać samochodem tylko autobusem..."A co ty mamuś będziesz kupować? Jakiś laptop czy nowy telewizor?".- "Jak zobaczysz co wymyśliłam, to nie uwierzysz." Kiedy dochodziliśmy do sklepu, to mu powiedziałam: - "Kupuję ROWER!" Myślałam, że mnie wyśmieje, że odradzi - toż ja na rowerze nie siedziałam prawie 40 lat !!! Nic z tych rzeczy - poparł mnie w całej rozciągłości - a nawet zaczął się rozwodzić nad zaletami używania roweru w "moim" wieku. Podobało mu się moje nowe wcielenie - pomysłowej, żywotnej, pełnej werwy i radości życia "leciwej damy":):):) Wybraliśmy wygodną, praktyczną "damkę" z koszyczkiem na drobiazgi...i do domu na rowerze pojechał syn.
Z duszą na ramieniu i z trzęsącymi się nogami dosiadłam swego "rumaka" dopiero na drugi dzień. Musiałam się z tematem przespać, a ponieważ koszmary mi się nie śniły....więc odważnie, wspierana przez koleżankę mającą rower już od dłuższego czasu, wsiadłam i pojechałam prosto, do końca alejki - na zakręcie się zatrzymałam, bo nie umiałam skręcić:):) Wszyscy mówią, że jazdy na rowerze nigdy się nie zapomina - to prawda, na rowerze się utrzymałam, ale lęk ogromny miałam przed skrętem. Pojeździłam wzdłuż alejki ze trzy razy i oswojona z rowerem odważnie zakręciłam w inną alejkę i poszły..."konie po betonie" :) Po pierwszym dniu jazdy - prawie dwie godziny - wróciłam do domu kompletnie wyczerpana, wieczorem nie mogłam siedzieć....na krześle! Na następny dzień nie byłam w stanie poruszać nogami, ale co najdziwniejsze, nie bolały mnie ani uda ani łydki, tylko kolana...że nie wspomnę o siedzeniu! Dzisiaj już się czuję doskonale, więc jeździć będę codziennie ale ograniczę czas rowerowych szaleństw.Wiem, że to dziwne - cieszyć się z zakupu roweru - dorosły człowiek a zabawę ma z rowerowej jazdy. Nic to, moja radość jest wielka, bo przez wiele lat jeździłam samochodem...aż mi go ukradli i postanowiłam, że w życiu nie kupię drugiego dla złodziei! Do kupna roweru przymierzałam się od trzech lat i ciągle się bałam, że nie będę umiała na nim jeździć, że złamię sobie rękę albo nogę, że już nie wypada i ciągle wszystko na "nie"!Pozytywne myślenie stosuję od jakiegoś czasu i dobrze mi z tym - decyzja o zakupie była spontaniczna. Rower jest...tylko siedzenie boli ! Trening czyni mistrza, więc może kiedyś i na Olimpiadę trafię:):):)