wtorek, 28 grudnia 2010

NIEGDYSIEJSZY KULIG - A WSPÓŁCZESNA SANNA....HOSANNA!!!


Świąteczny nastrój za nami, ale nie tak całkiem do końca, bo zostało w lodówce sporo zapasów:) W czasie wieczerzy wigilijnej snuliśmy opowieści o czasach mojego dzieciństwa, dzieci wspominały swoje świąteczne przygody i to, że nie w każde święta było tak pięknie: śnieg, mróz i słońce. W drugi dzień świąt zaprosiłam na obiad moje przyjaciółki i gawędząc o sprawach aktualnych, snułyśmy również wspomnienia z dzieciństwa.
Przypomniały mi się święta, kiedy takimi saniami jeździliśmy do kościoła:



Na koźle siedział woźnica a nas opatulano kocami i pod nogi ciocia wkładała gorące kamienie przykryte jakimś kawałkiem futra. Zimy były mroźne i słoneczne, jazda przez pola i lasy - kawał drogi do kościoła. Siedzieliśmy zbici w gromadkę, żeby nam było cieplej a i tak śnieg spod kopyt końskich smagał nas po twarzach. Do dziś pamiętam to specyficzne skrzypienie sanek na śniegu i obłoki pary wydobywające się z końskich chrap.
W czasie wolnym od posiłków - wujcio organizował nam kuligi...oj, co to była za frajda! Do dużych sań zaprzężonych w dwa konie doczepiano kilka małych saneczek, zbiegały się dzieci z okolicznych domów i była nas spora gromadka chętnych do zabawy. Na koźle dużych sań siedział woźnica i w kolejności od najstarszych do najmłodszych lokowaliśmy się na saneczkach - z ostatnim maluchem zawsze siadał wujcio! To on odpowiadał za wszystkie dzieci i miał tę czeredę na oku. Wiadomo, że nie raz i nie dwa sanki się wywróciły i dzieciaki spadały...ale w głęboki śnieg, na polu lub leśnym dukcie, bezpiecznie.

Zdaję sobie sprawę, że w tamtych czasach nie było nawet możliwości wyjechania na drogę publiczną, bo i po co kiedy tyle połaci pól było dookoła i wspaniałe lasy.


Kulig

Wspominam o tych naszych kuligach, bo strasznie przeżywałyśmy z przyjaciółkami, rozmawiając w drugi dzień świąt, o wydarzeniach jakie miały miejsce w ostatnich dniach - śmierć i poturbowanie dzieci na drodze w czasie sanny...Nie chcę ani potępiać ani krytykować ojców tych dzieci. Oni i tak przeżywają wstrząs i gehennę, nic już nie będzie dla nich takie jak przed wypadkiem - sumienie nie pozwoli im żyć spokojnie.

Właśnie te wypadki spowodowały, że dyskutowałyśmy na okoliczność zmian jakie zachodzą w naszym życiu codziennym. W jakim tempie przybywa na drogach różnego rodzaju pojazdów, jak te drogi nam się kurczą, jak nie mamy swobodnego dostępu do lasów, łąk i pól...bo wszystko jest ogrodzone, zamknięte,czyjaś własność, więc nie można korzystać z tych wolnych przestrzeni. Pozostają tylko państwowe czyli nas wszystkich drogi, ale one nie mogą służyć jako place zabaw! Zima, to dla dzieci wspaniały okres do zabaw i szaleństw na śniegu...ale nie dla wszystkich i nie wszędzie. Sanna - hosanna...na polskich drogach!









wtorek, 21 grudnia 2010

WESOŁYCH ŚWIĄT !!!




Jak obyczaj stary każe,

Według naszych ojców wiary,

Z dniem Bożego Narodzenia

Pragnę przesłać Wam życzenia.

Niechaj gwiazdka betlejemska,

Co zaświeci nam o zmroku,

Zaprowadzi Was do szczęścia

W nadchodzącym NOWYM ROKU !

http://i47.tinypic.com/2lbkoef.jpg


http://zdjecia.nurka.pl/images/lemondedesimages.l.e.pic.centerblog.net-0w3zmhbu.gif




poniedziałek, 6 grudnia 2010

MIKOŁAJKOWE PREZENTY!!!!



Sporo czasu
zajęło mi gromadzenie prezentów dla moich blogowych koleżanek, ale co tam...już Mikołaj z wora wyjmuje!!!






Dla ASZKI - aby jej ogródek pachniał dodatkowo ziołami!











Dla DI - aby już nie musiała chodzić do sklepu pieszo.








Dla JAGNY - aby bujając się odpoczywała, po ciężkiej pracy.











Dla MARZYNI - aby mogła pełnym ślizgiem wpadać na nasze blogi.











Dla ANABELL - aby szczęście jej nigdy nie opuszczało.









Dla ULECZKI - aby pisała nam nadal piękne wrażenia z podróży po świecie.










Dla GOSI - aby nadal uroczo wyglądała i z uśmiechem nas odwiedzała.








Dla AGI - aby jej uśmiech dodatkowo zdobiły te szmaragdy.








Dla EMADE - aby jej Hrabia się nie nudził...a mamusia mogła wypocząć.










Dla KASI - aby studia jej przeszły kolorowo, kiedy na to popatrzy przez takie okulary.










Dla DANUSI "Damurek" - aby mogła spokojnie wpisywać swoje odczucia i wrażenia...do tajnej księgi.









Dla MONISI "Cento..." - aby radość z niespodzianki, była tak duża jak ta paczka.












Dla NATALKI - aby mogła swoje piękne robótki oprawiać i nam pokazywać.








Dla GABRAJ - aby miała zajęcie przy rozpakowywaniu takiej ilości prezentów.








Dla ANULI - aby się przy remoncie domku rozgrzała i wzmocniła.










Dla KUNDZI - aby odrzuciła wszelkie smutki i przyozdobiła się w kolorowy kapelusik.











Dla DANY SOL... - aby więcej słodkości miała, bo chyba soli ma dosyć:)










Dla AMELII - aby pilnowały jej 100-letniej chaty - zimą.








Dla MONIKI "moty" - aby nadal raczyła nas wspaniałymi opowieściami historycznymi i robiła piękne zdjęcia gwiazd starego kina.




Wszystkim życzę wspaniałej zabawy Mikołajkowej!!!